คำขวัญงานโรงแรม

คำขวัญงานโรงแรม

อยากโดนแขกด่าให้เป็น G.S.A.

อยากเจอพนักงานเกเรให้เป็น HR

ถ้าอยากเป็นนางฟ้าให้เป็น G.R.O.

อยากได้ทิปเป็นโหลให้ไปเป็น Bell

ก่อนที่จะเป็น Sale ให้เป็น Reservation...

แต่ถ้าคิดว่ามั่นก็เป็น PR..

อยากเจอดาราให้เป็น Marketing

ถนัดเรื่องซ่อมจริงๆ ให้ไปเป็นช่าง

ใครชอบทำอาหารมั่งยังมีแผนกครัว

ถ้าถนัดนวดไทยนวดตัวให้ไปเป็น SPA

เสิร์ฟเช้า สาย บ่ายบุฟเฟ่ต์มาให้เป็น F&B

ชอบปูเตียงทำความสะอาดดีๆ ก็มี HK

อยากปราบแขกเกเรให้เป็น Secure

อยากพักผ่อนแบบชิลด์ให้อยู่นิ่งๆ

ถ้าคิดว่าแน่จริงก็ให้เป็น GM ไปเลย..จบ

ตอน คนใจอ่อน

ตอน คนใจอ่อน
เรื่องนี้เป็นเรื่องของคนใจอ่อนที่อยู่ดีๆ ก็มามีเรื่องให้พนักงานโรงแรมได้ปวดหัวแต่สุดท้ายก็ต้องช่วยเหลือกันไปเพราะเขาเป็นแขกของเราเรื่องมันเริ่มขึ้นเมื่อเฮียได้รับแจ้งจากน้อง Bell Boy ที่ลงมาจากการขึ้นไปส่งกระเป๋าแขกว่า “เฮียครับแขกห้อง ....” เค้าต้องการให้ผู้จัดการขึ้นไปบนห้องหน่อยครับ” เฮียก็ถามมันกลับว่า “เขกมีอะไรหรือเปล่า?” มันก็บอกมาว่า “ไม่รู้เฮียผมเห็นเค้ากำลังเถียงอะไรกันอยู่กับผู้หญิงไม่รู้ครับ” พอรับเรื่องมาเสร็จเฮียก็จัดการเปิดดูประวัติแขกใน PMS ก่อนเลยว่าเป็นใครมาจากไหนพอเปิดมาก็ปรากฏว่าเป็นแขกมาจากแดนกังหันลมแต่ในระบบบอกว่า C/I คนเดียวนั่น แส-ดง ว่าแขกต้องพาน้อง Join มาด้วยอย่างแน่นอนเฮียก็ให้น้อง Bell Boy มันไปไล่ดูในรายงานบันทึกการฝากบัตรประชาชนของน้อง Join ว่าห้องนี้มีเอาน้อง Join ขึ้นไปไหมก็ปรากฏว่าแขกพาขึ้นไปจริงๆ พอได้ความแล้วเฮียก็ขึ้นไปที่ห้องแขกพร้อมกับ Security 1 คน

ไปถึงยังไม่ทันได้เคาะประตูแขกก็เปิดประตูทิ้งไว้แล้วกำลังเล่นใหญ่กับน้อง Join เลยเสียงดังชึ้นเรื่อยๆ เฮียก็เลยบอกแขกว่า “สวัสดีครับชั้นเป็นผู้จัดการรบกวนยูใจเย็นๆ ก่อนนะเพราะตอนนี้เสียงดังมากเดี๋ยวแขกท่านอื่นจะได้รับความไม่สะดวก” แขกก็เบาเสียงลงแล้วก็ตรงดิ่งมาหาเฮียเลยบอกว่า “ชั้นให้เงินเค้าไปแล้วทำไมเค้าจะต้องมาเอาเงินจากชั้นอีกชั้นไม่เข้าใจ” เฮียก็หันไปถามน้องมันว่า “น้องแขกเค้าบอกว่าน้องจะเอาเงินเค้าเพิ่มเหรอครับ” น้องมันก็ตอบมาว่า “ก็ตอนแรกตกลงกันมาแล้วว่าจ่ายก่อนครึ่งนึงแล้วอึกครึ่งมาจ่ายที่โรงแรมไงพี่หนูก็เลยมา” เฮียก็หันไปอธิบายกับแขกว่า “ขอโทษนะเค้าบอกชั้นว่าตอนแรกตกลงกันยูจะจ่ายให้เค้าครึ่งนึงก่อนแล้วอีกครึ่งมาจ่ายที่นี่” แขกก็รีบตอบมาเลยว่า “NOOOOO” ลากเสียงยาวเลย “ชั้นบอกเค้าว่าชั้นให้ได้เท่านี้นะแล้วเค้าก็บอกว่าโอเคชี้นก็เลยพามาแล้วชั้นก็ต้องเสียเงินให้ยูอีกนี่ชั้นจ่ายไปมากเกินแล้วนะ” เฮียก็หันไปบอกกับน้องซึ่งก็ไม่รู้ว่ากูจะทำแบบนี้ทำไมวะเนี่ยตอนต่อราคาก็ไม่ได้ไปอยู่ด้วยซะหน่อยว่า “น้องครับเค้าบอกว่าเค้าตกลงกับน้องมาแค่นี้นะครับเค้าจะให้แค่นี้นะน้อง” น้องมันก็โมโหแล้วก็หันไปด่าแขกเลยว่า “ชั้นจะไปแจ้งความยูโกงชั้น” เป็นภาษาอังกฤษที่ฟังดูก็เข้าใจเลยว่าจะไปแจ้งตำรวจแขกก็โมโหก็สวนมาเลยว่า “ยูไปเลยชั้นไม่จ่าย” แล้วก็หันมาบอกเฮียว่า “เอาเค้าออกไปจากห้องชั้นเดี๋ยวนี้เลย” อ้าวเฮ้ย!! โยนงานมาอีกแล้วเราก็ด้วยความเป็นพนักงานที่ดีก็ต้องทำตามหน้าที่เฮียก็หันไปบอกกับน้องว่า “น้องครับพี่เข้าใจน้องนะแต่แขกจะจ่ายแค่นี้และต้องการให้น้องออกจากห้องในฐานะแขกพี่ก็ต้องดูแลเค้าน้องลงไปกับพี่ดีกว่านะส่วนน้องจะไปแจ้งตำรวจยังไงก็แล้วแต่น้องนะ”

อยู่ดีๆ น้องมันก็ทรุดนั่งลงกับพื้นเลยแล้วก็ร้องให้ปานจะขาดใจคือร้องหนักมากจนแขกตกใจแล้วก็หันมาถามเฮียว่า “เค้าเป็นอะไร” เฮียก็เลยตอบแขกไปว่า “เค้าคงเสียใจน่ะที่ไม่ได้เงินแต่เดี๋ยวชั้นจะพาเค้าลงไปเอง” แล้วเฮียก็เดินไปหิ้วปีกน้องมันขึ้นมาแล้วบอกว่า “น้องลงไปกับพี่นะยังไงพี่ก็ให้น้องอยู่ในนี้ไม่ได้แล้ว” น้องมันก็ร้องให้ตอนแรกเหมือนจะไม่ไปแต่ก็ยอมลงไปโดยดีแล้วอยู่ๆ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นแขกก็พูดขึ้นมาว่า “เดี๋ยวก่อน” เฮียก็ให้ รปภ. พาน้องออกไปยืนนอกห้องก่อนเพราะจับพลัดจับผลูยังไงถ้าเค้ามีปัญหากันน้องเค้าก็จะได้ไม่ต้องดื้ออยู่ในห้องให้เหนื่อยพาออกไปอีกแขกก็พูดมาว่า “ยูเอาเงินที่ชั้นจ่ายยูให้เค้าไปเพิ่มได้มั้ยเค้าน่าสงสารนะ” อ้าวเฮ้ย!! ทำไมโยนมาให้ รร. ซะงั้นวะเนี่ยเฮียก็ตอบไปว่า “ไม่ได้หรอกเพราะเงินนี่มันคนละส่วนกันกับส่วนที่ยูตกลงกับเค้า” แขกก็สวนมาว่า “แต่ชั้นจ่ายค่าห้องยูมาแล้วนะแล้วชั้นพาคนอื่นเข้ามาทำไมชั้นต้องจ่ายอีกล่ะมันไม่แฟร์นะเค้าทำงานให้ชั้นจริงๆ เค้าต้องได้เงินนี้นะไม่ใช่โรงแรม” อ้าว เริ่มออกทะเลไปซะและแขกกูเฮียก็เลยต้องพาเข้าฝั่งมาก่อน “ตอนที่ยูจองมาเป็น Single Rate ใช่ไหม” แขกก็ตอบมาว่า “ใช่” แล้วถ้ายูจะพักสองคนยูก็ต้องจ่ายเพิ่มถูกไหมเพราะมันจะไม่ใช่ Single มันจะเป็น Double ซึ่งถ้าจะจ่ายเพิ่มสำหรับห้องพักห้องนี้ราคาอยู่ที่ 1800 บาท Net ยูอยากให้ชั้นชาร์จราคา Double Rae แล้วเอาเงิน 1000 บาทนี้คืนให้เขาไปไหม? ชั้นจะได้ทำชาร์จใหม่นะ” แขกก็เงียบแล้วก็ถามเฮียมาว่า “แล้วยูไม่สงสารเค้าเหรอเค้าได้เงินแค่นี้เอง” เฮียก็เลยถามกลับว่า “จริงๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างยูกับเค้านะไม่เกี่ยวกับเราเลยเพราะเราดูแลยูในฐานะแขกไม่ได้มีส่วนร่วมใดๆ กับการให้หรือไม่ให้ค่าตอบแทนเค้าเลยนะแล้วยูจะให้เราจัดการได้ยังไง” พูดจบก็เหมือนจะได้สติแล้วก็เหมือนแกจะเป็นคนขี้สงสารและก็เดินหยิบเงินมาให้น้อง Join เพิ่มอีกเสร็จแล้วก็ปิดประตูห้องไปเลยแบบไม่พอใจเฮียอย่างมากซึ่งก็ไม่รู้ว่า “กูผิดอัลไลวะเนี่ย”

ตอน กะทันหัน

ตอน กะทันหัน
เรื่องนี้เกิดขึ้นด้วยความบังเอิญจริงๆ ของแขกที่ดันมาเจอกันโดยมิได้นัดหมายแล้วต้องการได้ห้องแบบติดกัน “Foot ความ” ก่อนว่าเวลาที่เรา Assign ห้องพักให้แขกเนี่ยเราก็จะดูก่อนว่าแขกมาด้วยกันไหมถ้าประเภทจองมาด้วยกันหรือจองหลายๆ ห้องเราก็จะจัดห้องที่อยู่ติดกันให้เพราะเราเข้าใจว่าแขกอยากอยู่ใกล้กัน

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเฮียกำลังรับ C/I แขกอยู่คนหนึ่งซึ่งเค้าจองมาห้องเดียวไม่ได้มาร่วมกับใครในขณะที่เฮียกำลังเตรียม C/I แขกและได้เอกสารมาครบแล้วจู่ๆ แขกก็รับโทรศัพท์แล้วก็สนทนาเป็นภาษาอังกฤษแปลเป็นไทยได้ประมาณว่า “แขกคุยกับเพื่อนว่าอยู่ที่ไหนแล้วเพื่อนก็คงตอบมาว่าอยู่ที่ไหนสักที่นี่แหละแขกก็เลยชวนให้เพื่อนมาพักที่นี่แล้วก็จบการสนทนา” พอจบการสนทนาแล้วแขกก็หันมาถามเฮียว่า “ยูมีห้องพักว่างไหม” เฮียก็ตอบไปว่า “มีครับ” แขกก็ถามมาว่า “เพื่อนชั้นจะมาพักด้วยยูช่วยหาห้องพักที่อยู่ใกล้ๆ กันให้หน่อยได้ไหม” คือตอนนี้เฮียรู้แล้วว่ามีปัญหาเพราะเวลานั้นเป็นช่วง Long Weekend แขกเยอะมากมายมหาศาลปานแจกฟรีห้องมันก็ค่อนข้างแน่นเฮียก็พยายามหาในระบบแต่ไม่มีแล้วก็แจ้งแขกไปว่า “ขอโทษนะครับห้อง Room Type เดียวกันกับยูไม่มีห้องติดกันว่างเลย” แขกก็ถามกลับมาว่า “ไม่มีเลยเหรอ” เฮียก็หาอีกทีแล้วบังเอิญว่าไปเจอห้องพักอยู่คู่นึงที่อยู่ติดกันแต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ “มันเป็นห้องที่อยู่อีก Category นึง” ซึ่งราคาแพงกว่าแต่ด้วยความที่เราทำงานบริการอย่าไปคิดแทนแขกว่า “แพงแขกไม่เอาหรอก” หน้าที่ของเราคือต้องบอกทุกอย่างเพื่อป้องกันประโยคที่ว่า “ทำไมไม่บอกชั้น”

เฮียก็แจ้งแขกไปว่า “มีห้องพักอยู่ติดกันอยู่คู่นึงแต่เป็น Room type อีก room type นึงนะครับราคาห้องพักอยู่ที่ 3,500 บาท + ABF ถ้ายูต้องการสามารถชำระเพิ่มได้อีก 700 บาทต่อคืนส่วนเพื่อนยูก็ชำระ 3,500 บาทครับ” พูดจบอารมณ์เปลี่ยนแขกถามกลับมาแบบผสมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เลยว่า “Why??? Why I have to pay more?” อ่ะ ไม่เป็นไรแขกอาจจะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องจ่ายเฮียก็อธิบายไปว่า “เนื่องจากห้องพักนี้เป็น Room type ที่อยู่เหนืออยู่ขึ้นไปอีก type นึงมีขนาดกว้างกว่าตกแต่งแตกต่างจากห้องที่ยูจองมาตอนแรกเลยมีราคาสูงกว่าแต่ยูได้อยู่ติดกับเพื่อนนะ” แขกก็ตอบกลับมา “ไม่..ชั้นไม่จ่าย..ชั้นเป็นแขกชั้นต้องการห้องพักติดกันแต่ยูไม่มีเองยูก็ต้องหาทางแก้ไขให้ชั้นซิแล้วนี่ยูมีห้องพักที่อยู่ติดกันยูก็ต้องให้ชั้นพักเพื่อแก้ปัญหานี้แล้วยูจะมาเก็บเงินชั้นเพิ่มทำไม” อ่ะไม่เป็นไรแขกอาจจะงง เฮียก็อธิบายต่อ “คืออย่างนี้นะครับยูจองห้องพัก Type Superior เราก็จัดให้ตามที่ยูจองมาตามสิทธิของยูแล้วยูต้องการห้องติดกันเพราะเพื่อนยูมาเราก็พยายามหาห้องพัก Type เดียวกันที่อยู่ติดกันให้แต่มันไม่มีเพราะแขกเต็มเราเลยเสนอห้อง Type อื่นที่มีห้องพักติดกันแต่ยูต้องจ่ายเพิ่มเพราะเป็นห้องพักคนละ Type กันซึ่งเราไม่ได้บังคับให้ยูจองแต่พยายามหาทางออกให้ยูได้พักด้วยกันถ้ายูไม่ต้องการจ่ายเพิ่มเราก็มีห้องพักที่อยู่ใน Type เดียวกันแต่อยู่ห่างจากกันไป 2 ห้องพักแต่ชั้นเดียวกันเราจะ Assign ห้องนี้ให้” มาต่อดอกสอง “แต่ชั้นต้องการอยู่ติดกันและชั้นไม่ต้องการจ่าย” เฮียก็มาดอกสอง “ได้ครับ งั้นอีกห้องที่ใกล้ห้องที่เรา Assign ให้ยูที่อยู่ติดกันจะ C/O ในวันพรุ่งนี้เราจะ Lock ห้องนี้ไว้ให้แล้วพรุ่งนี้ให้เพื่อนยูย้ายมาก็ได้ยูจะได้อยู่ติดกัน” เป็นการแก้ปัญหาแบบสันติวิธีและแขกบางคนก็ Happy เพราะเข้าใจในสิทธิตนเองแต่ไม่ใช่พี่คนนี้เพราะแก้ตอบกลับมาว่า “ไม่..ชั้นไม่ต้องการย้ายไปย้ายมาชั้นจะเอาห้องติดกันวันนี้”

เฮียก็ตอบกลับไปว่า “ได้ครับรบกวนชำระเงินเพิ่มตามที่แจ้งนะครับเราจะ  Assign ห้องพักให้ยูครับ” แขกก็สวนมา “นี่ยูพูดไม่รู้เรื่องหรือไงว่าชั้นไม่ต้องการจ่าย” เฮียก็อธิบายต่อประมาณว่าใครยื้อได้นานกว่ากันมันไม่ใช่เรื่องที่โรงแรมต้องเสียผลประโยชน์และสิทธิจากการขายห้องพัก Type นี้ไปฟรีๆ เพราะไม่ได้ทำผิดอะไร (แต่ Manager คนไหนอยากให้ก็ได้นะไม่ว่าต่างคนต่างวิธี) “ขอโทษนะครับถ้าโรงแรมมีอะไรทำให้ยูไม่สะดวกในการเข้าพักหรือทำอะไรผิดพลาดเรายินดี Free Upgrade ให้ยูครับแต่กรณีนี้เราทำตามสิทธิของยูทุกอย่างยูจองห้องนี้มาเราก็ให้ห้อง Type นี้ยูอยากได้ห้องติดกันมันไม่มีเราก็พยามหาทางให้ย้ายมาอยู่ติดกันต้องขอโทษด้วยนะครับเราไม่สามารถ Free Upgrade ให้ยูได้” เงียบไปนานพอสมควรแล้วก็โทรหาเพื่อนเฮียก็จัดการ Check In จนเสร็จจากนั้นแขกก็วางสายแล้วก็หันมาเหวี่ยงระดับ 10 ริกเตอร์กับเฮียว่า “ยูจองห้องที่อยู่ติดกับชั้นไว้ให้เพื่อนชั้นแล้วกันพรุ่งนี้เค้าจะย้ายตอนนี้จองห้องให้เพื่อนชั้น 1 ห้อง” แล้วก็บ่นพึมพำๆ เฮียก็ทำเป็นไม่ได้ยินเพราะต้อง release place (ปล่อยวาง) ให้มันจบไป

Butler

ตอน โปรดใช้จักรยานในการรับชม

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเฮียเป็น Butler ซึ่งตอนนั้นเฮียทำงานอยู่ที่หัวหินมันเป็นเรื่องของการบริการแขกแบบ Beyond Expectation กันเลยทีเดียวเชียวคือ "Foot ความ" ก่อนว่าตอนนั้นระบบ Butler ของโรงแรมเฮียเป็น Butler แบบ 24 Hrs. คือถ้าแขกเข้าพัก Period กี่วันก็ต้องอยู่กับแขกไปจนกว่าแขกจะ C/O ซึ่งในโรงแรมเค้าจะมี Villas Butler ให้เหล่าบรรดา Butler เข้าพักเพราะ Butler อย่างเรา “ต้องนอนหลังแขกและตื่นก่อนแขก” ซึ่งเรื่องนี้มันเกิดตอนเวลาประมาณ ตี 4 เมื่อเฮียได้รับสาย (ลืมบอกไปว่าที่โรงแรมเวลาแขก C/I เค้าจะให้มือถือแขกเครื่องนึง Butler เครื่องนึงพอกด Speed Dial ก็สามารถโทรหา Butler แล้ว Request อะไรได้เลย) ทีนี้เฮียได้รับสายแขกก็บอกว่า “ยูช่วยมาหาชั้นที่ห้องหน่อยได้ไหม” เฮียก็ตอบไปว่า “ได้ครับรอสักครู่นะครับ” คือใจน่ะรู้แล้วแหละว่าต้องมีปัญหาอะไรสักเจ็ดแปดอย่างเพราะห้องนี้เค้าเอาน้อง Join เข้าไปด้วยเมื่อตอนหัวค่ำ

พอเฮียไปถึงแขกก็ยืนรออยู่หน้าห้องพักแขกก็ยื่นเงินให้ 1000 บาทแล้วบอกว่า “ยูช่วยไปซื้อ Condom ให้ชั้นหน่อยได้ไหมเอาทุกยี่ห้อทุกชนิดเลยนะ” แม้ใจจะ งงๆ แต่ปากก็ตอบไปว่า “ได้ครับ” แล้วเฮียก็ข้ามไปซื้อที่ร้านสะดวกซื้อก่อนเอามาให้แขกสักพักก็เดินเอามาให้ที่ห้องแขกก็เปิดประตูมาเฮียก็ยื่นให้ทั้งหมดที่มีในร้านตอนนั้นหมดไปประมาณ 4-5 ร้อยกว่าบาทแขกก็บอกว่า “ยูเก็บเงินทอนไปเลยนะ” เฮียก็ขอบคุณแล้วจังหวะที่จะหันหลังกลับมาแขกก็มาถามว่า “ยูจะมา Join ด้วยกันมั้ยชั้นมี Lady หลายคนเลยนะ” เฮ่อๆๆๆๆๆ เอาไงล่ะกูทีนี้แต่ด้วยจรรยาบรรณในการทำงานที่ต้องรักษาอย่างเคร่งครัดเฮียเลยตอบไปว่า “ได้ครับ” เอ้ย!!! ไม่ใช่ๆ เฮียตอบไปว่า “ชั้นขอบคุณมากนะแต่ชั้นไม่สามารถไป Join กับยูได้เพราะชั้นทำงานอยู่..ยูสนุกให้เต็มที่เลยนะมีอะไรก็บอกชั้น” สักพักน้อง Join เดินตรงดิ่งมาจับแขนเฮีย “พี่มาแป๊บเดียวน่าไม่เป็นไรหรอกพี่นี่มันตี 4 แล้ว” เกิดอาการ "ขอสัมผัสได้ไหมจ๊ะ อย่ามาทะลึ่งเบเบ้"

เอ่อ คือ บับว่า ตอนนี้อาการมันแบบ “หน้าชา ปากชา ขาชา” คือเฮียก็ยังคงรักษาจรรยาบรรณไว้ได้อย่างดีเยี่ยมเลยตอบน้องไปว่า “รอแป๊บนะน้องเดี๋ยวพี่มา” เอ้ย!! ไม่ใช่ๆ เฮียเลยบอกน้อง Join ไปว่า “ไม่เป็นไรครับน้องเต็มที่เลยนะครับทีนี้แขกอยู่ดีๆ ก็ทำเสียงหงุดหงิดแล้วก็พูดกับเฮียมาว่า “นี่ยูจะอะไรนักหนาชั้นเป็นแขกยูชั้นจะให้ยูเข้ามา Join Party มันจะมีปัญหาอะไรใครจะว่าอะไรยูๆ บอกชั้นซิ” คือเอาจริงๆ ผมก็ไม่ได้อยากให้พี่มาทุ่มเทอะไรขนาดนี้อ่ะนะครับคือพี่ปล่อยผมไปเถอะ

เฮียก็อธิบายไปว่า “ไม่ใช่อย่างนั้นครับชั้นแค่อยากให้ยูสนุกเต็มที่พอดีชั้นมีงานด้านบัญชีที่ต้องปิดรอบยังทำไม่เสร็จเลยชั้นต้องกลับไปทำให้เสร็จและต้องคอยดูแลยูหลัง Party เลิกอีกไม่งั้นเดี๋ยวงานไม่เสร็จชั้นโดนหัวหน้าว่าเอา” แขกที่ตอนนี้ก็กรึ่มๆ หน้าแดงและก็หันมาตะคอกใส่เฮียแล้วขอมือถือเฮียก่อนพูดว่า “ชั้นเป็นแขกก็ชั้นจะให้ยูเข้ามาจะมีปัญหาอะไรเอาเบอร์หัวหน้ายูมาเดี๋ยวชั้นจะโทรไปคุย (ตอนตี 4 เนี่ยนะพี่เป็น The Toy เหรอครับ)” ตอนนั้นเฮียไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนคือแลดูแขกจะเอ็นดูเราปกติเจอแต่ด่ากราด 555 เฮียก็ใช้ไม้ตายบอกแขกไปว่า “เอางี้นะชั้นขอเวลา 2 ชั่วโมงถ้าชั้นทำงานเสร็จแล้วจะแวะมาดูความเรียบร้อยของห้องยูนะพรุ่งนี้เช้ายูจะกินอะไรไหม (เปลี่ยนเรื่อง)” แขกก็เหมือนจะพอใจนิดๆ แล้วก็เหมือนจะ งงๆ ก็ตอบมาว่า “ชั้นจะเอา ABF” เฮียก็รับ ออร์เดอร์อาหารมาแล้วก็ออกมาและพอครบกำหนด 2 ชั่วโมงเฮียก็เดินมาดูอีกทีเพราะคิดว่าน่าจะหลับกันไปหมดแล้วซึ่งก็หลับจริงๆ เพราะห้องเงียบกริบเลยสุดท้ายก็รอดตัวไป