จองมาน๊ะเว้ย

15 เมษายน 2553

วันนี้เริ่มต้นทำงานดูเหมือนว่ามันจะดีเพราะแขกค่อนข้างน้อยเนื่องจากบรรดาแขกทั้งหลายได้สิ้นสุดการเล่นสงกรานต์และเดินทางกลับกรุงเทพมหานครสีแดงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่แล้วไม่ทันไรก็ปรากฏร่างเงาของชายคนหนึ่งเดินเข้ามา Check in เวลาประมาณ 10 โมงเช้า ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันเป็นเวลาก่อนการเช็คอินท์ของทุกโรงแรมในสากลโลกนี้ Good Morning May I help you?” ผมทักทายตามปกติของพนักงานโรงแรมทั่วไปที่ไม่ว่าจะเจอแขกดี แขกไม่ดี เจอหมา เจอแมว เจอยาม เจอใครต่อใครก็จะต้องทักทายอย่างเป็นมิตร หากเวทีนางงามทั้งหลายไม่ว่าอะไร ช่วยเอารางวัลนางงามมิตรภาพมาให้ผมก็ดีน๊ะครับ “I have a reservation” แปลเป็นไทยก็ประมาณว่า ฉันจองห้องมาแล้วน๊ะ หลังจากนั้นผมก็ขอพาสปอร์ต ให้ลงทะเบียน แล้วก็เก็บเงินมัดจำปกติ เสร็จสักพักก็บอกให้เขารอห้องประมาณ 11.00 ครึ่ง พอได้ยินว่าต้องรอห้องเท่านั้นแหละครับ ผี ห่า ซาตาน ที่ไหนไม่รู้เข้าสิง ตบ counter ดัง ป้าบ (แต่จริง ๆ น่าเป็นผมตบกระบาลมันมากกว่าที่เสือกมาทำเสียงดังหน้าล็อบบี้ เยี่ยงนี้) “ I already call to ask the reception she say I can check in” คราวนี้ผมขึ้นเลยครับ เพราะผมมั่นใจว่าโรงแรมที่เป็น International Shane อย่างโรงแรมผมไม่มีทางที่พนักงานจะฆ่าตัวตายด้วยประโยคที่เขาอ้างถึงว่า เขาโทรมาถามพนักงานแล้วเมื่อเช้าพนักงานบอกว่าเช็คอินได้เลย ผมจึงแจ้งแกกลับไปว่า “Sorry sir who’s informed you please show me. I will terminate her now” ผมตอบกลับแบบเดือด ๆ เลยครับประมาณว่า ขอโทษน๊ะครับ ชะนีตัวไหนบอกคุณว่าเช็คอินได้เลย ช่วยชี้หนังหน้ามันหน่อย กรูจะได้ไล่มันออก ณ บัดนาว ทีนี้มันอึ้งแดกส์ไปเลยครับ ไม่คิดว่าผมจะเล่นแรงขนาดนี้ สักพักพอเห็นว่าผมเอาจริงก็เลยทำเป็นย้อนถาม OK the room will be ready at 11.00 right I will wait. ฮึ เออ มึงก็ต้องรอนั่นแหละหรือมึงจะขึ้นไปช่วย maid กูทำห้องล่ะไอ้ฟาย สักพักมันก็เดินไปนั่งรอที่โซฟาอย่างสงบเสงี่ยมเจียมบอดี้มากครับ สะใจอย่างแรง. ต่อมาเมื่อเวลาประมาณบ่ายสองโมงเจออีกแล้วครับ อีพวกชอบอ้างถึงอ้างว่า โทรมาจองเลยครับ “น้องคะพี่ขอห้องแฟมิลี่เรท 2,300 บาทรวมอาหารเช้าน๊ะค่ะ” น้าน สาด นี่มึงเป็นพนักงานหรือกรูเป็นเนี่ย โทรเสร็จบอกราคาบอกอาหารเช้าให้เสร็จเรียบร้อย นี่ถ้ามีเวลาสงสัยมันคงรวบภาษีกับค่าเซอร์วิสชาร์จให้ผมด้วยมั้ง แต่ที่โมโหที่สุดคือตอนลงท้ายครับมันบอกยังไงรู้มั้ยครับ “พอดีพี่รู้จักกับ Operation Manager น่ะค่ะ” น้าน มีอ้างถึงด้วย แต่งานคงเข้ามันน่ะครับเพราะแกออกไปแล้ว “ขอโทษน๊ะครับพี่ Operation Manager ที่พี่พูดถึงน่ะเค้าออกไปแล้วครับ” เงียบครับทีนี้ ความเงียบเข้าครอบงำการสนทนาทันทีเลยครับ ประมาณว่าเจ๊แกเข้าเยาวราชแล้วหาทางออกไม่ออกประมาณนั้นเลยครับ ผมไม่ปล่อยเวลาให้เสียปล่าวครับ ทับถมต่อเลยครับ “ขอโทษน๊ะครับพี่ตอนนี้ Rate ที่เราขายอยู่ที่ 4,000 บาท ครับ ช็อค ครับทีนี้ เธอช็อคครับ ได้ยินเสียงตามสายเล็ดลอดออกมาครับ “ว๊าย ทำไมแพงจัง” สักพักสงสัยเธอทำอะไรไม่ถูกมั้งคับเธอเลยบอกว่า งั้นเดี๋ยวพี่ขอคิดดูก่อนน๊ะค่ะ แล้วก็วางหูไปเลยคับ เออ เอากะเจ๊แกซิ