วันพุธที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

 Communication Skill อีกหนึ่งทักษะจำเป็นในโลกอนาคต

เคยสังเกตกันไหมครับว่าปัจจุบันนี้ในมุมของความเป็นแรงงาน มีทักษะมากมายหลายอย่างที่เราต้องเรียนรู้ทั้งความรู้ในงาน ทั้งความรู้รอบตัว ความรู้ด้านเทคโนโลยี ทักษะดิจิทัลต่างๆ ฯลฯ ทั้งหมดก็เป็นไปเพื่อให้เรามีแต้มต่อในการหาโอกาสเติบโตด้านหน้าที่การงานและก้าวไปสู่ความเป็นแรงงานทักษะสูงซึ่งเป็นแรงงานที่ภาคธุรกิจในปัจจุบันและอนาคตต้องการ “ยอมจ่ายแพงแต่แลกกับทักษะที่หลากหลาย”



แต่เชื่อไหมครับว่ามันยังมีทักษะพื้นฐานมากๆ ของมนุษย์ที่เรามักจะละเลยและไม่ค่อยให้ความสำคัญเท่าที่ควรเพราะมองว่ามันเป็น “ทักษะพื้นฐาน” นั่นคือเรื่องของ “Communication” หรือการติดต่อสื่อสารกัน การมีปฎิสัมพันธ์กัน การพบปะพูดคุยกัน เพราะปฏิเสธไม่ได้เลยครับว่าปัจจุบันนี้เทคโนโลยีต่างๆ ถาโถมเข้ามาในชีวิตประจำวันของมนุษย์อย่างมากมายและหนึ่งในเป้าหมายการอำนวยความสะดวกสบายของเทคโนโลยีเหล่านั้นคือเรื่องของ “การอำนวยความสะดวกสบายในการติดต่อสื่อสาร” Application ต่างๆ หรือแม้แต่ Chat bot ต่างๆ เกิดขึ้นมากมายให้เราเลือกใช้แบบนับไม่ถ้วนให้เราได้ติดต่อสื่อสารกันอย่างสะดวกสบายทั้งในด้านชีวิตส่วนตัวและทางธุรกิจ หนึ่งในวิธีการยอดนิยมคือการ “Chat” ผ่าน Application ต่างๆ โดยไม่ต้องเสียเวลาโทรคุยกันให้ยุ่งยากและไม่จำเป็นต้องพบหน้าค่าตากัน (ไม่นับกรณี VDO Call หากัน) ยกเว้นมีธุระจริงๆ
และจากความสะดวกนี้เมื่อเราพิมพ์โต้ตอบกันไปมาเรื่อยๆ ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว จนไม่จำเป็นต้องมาพบเจอกัน ในบางครั้งพอเรามาเจอหน้ากันมันดันกลายเป็นว่าเกิดอาการ “ไม่รู้จะพูดยังไง” เพราะการเจอกันแบบ Face to Face เป็นการเจอกันของมนุษย์ซึ่งมีอารมณ์และการแสดงออกทางสีหน้าท่าทางเข้ามาเกี่ยวข้องและจากการที่เราไม่จำเป็นต้องเจอกันนานเข้ามันทำให้เราอาจเกิดอาการที่เรียกแบบเข้าใจง่ายๆ ว่า “ไม่รู้จะแสดงทีท่ากับคู่สนทนายังไง” เพราะมันแตกต่างจากการ Chat กันที่ไม่จำเป็นต้องมีองค์ประกอบนี้เข้ามา และพอไม่รู้จะทำตัวยังไงมันเลยกลายเป็นบทสนทนาที่อาจจะจับใจความอะไรไม่ได้
เมื่ออาการนี้เข้ามาบรรจบในที่ทำงานมันเลยกลายเป็นการ “พูดกันไม่รู้เรื่อง” สื่อสารกันไม่เข้าใจเพราะคุ้นชินกับการคุยกันแบบไม่เห็นหน้าและ “Chat” กันมากกว่า ดังนั้นจึงเป็นที่มาของทักษะที่น่าจะต้องถูกบรรจุเข้าไปในอนาคตด้วยเช่นกันนั่นคือเรื่องของ “ทักษะการติดต่อสื่อสารระหว่างกัน” เมื่อมนุษย์ซึ่งเป็นสัตว์สังคมถูกเทคโนโลยีเข้าแทรกกลางและลดความเป็นสัตว์สังคมที่ต้องเจอหน้าค่าตา พูดคุยกัน รับรู้อารมณ์ความรู้สึกระหว่างกันลงไป ความเฉยชา ความสนใจและใส่ใจผู้อื่นก็อาจจะน้อยลงไปจนนำมาซึ่งการติดต่อสื่อสารระหว่างกันที่อาจจะทำให้พูดกันไม่รู้เรื่องเมื่อต้องมาเจอหน้ากันได้
อีกองค์ประกอบหนึ่งที่ทำให้ “ทักษะในการสื่อสารสำคัญในอนาคต” คือข้อมูลต่างๆ ที่ในปัจจุบันมีให้เสพกันมากมาย และแน่นอนว่าเมื่อข้อมูลมันมีมาก บางคนก็อยากจะแสดงออกมากซึ่งในมุมหนึ่งมันก็ดีที่ถ้าข้อมูลนั้นมาช่วยเติมเต็มทางธุรกิจและเป็นประโยชน์ในการดำเนินงาน แต่หากกลับกันถ้าข้อมูลที่ได้มาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับงานที่ทำเลยเพียงแต่ผู้นำเสนออยากจะสื่อสารออกมาแบบนี้ก็เป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่อาจจะทำให้การติดต่อสื่อสารกันไม่เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผล คุยกันไม่รู้เรื่อง เสียเวลาและเสียโอกาสในการเริ่มงานไป
ถึงตรงนี้แล้ว “ทักษะการติดต่อสื่อสาร” น่าจะเป็นอีก Skill ที่ควรจะต้องหันกลับมามองอย่างจริงจังเพราะไม่ว่าข้อมูล วิธีการ จะดีแค่ไหนแต่ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่อง สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเป็นชิ้นเป็นอันได้ครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

บทความแนะนำ