02/05/2010าเป็นเมื่อ 26 ปีที่แล้วผมคงอยู่ในสภาพแบเบาะเพราะแม่พึ่งคลอดผมมา ใช่แล้วคับ วันนี้วันเกิดผมแต่รู้ไหมครับว่าผมเจออะไร นดับแรกเลยครับ ชายผู้หวงแหนในความเป็นเอกราชและสิทธิส่วนบุคคลอย่างแรก เรื่องมันเกิดขึ้นแบบนี้ครับ คือแกได้ทำการจองห้องพักไว้น๊ะครับจำนวน 1 ห้อง และแกก็ได้มาลงทะเบียนที่หน้าล็อบบี้ “สวัสดีครับ เช็คอินน์น๊ะครับ” ผมทักทายด้วยสีหน้าท่าทางที่เป็นมิตร (สุด ๆๆ แม้มันอาจจะดูเกินงามไปบ้าง) “ครับ ผมเช็คอินน์ครับ” จองมาในนามของคุณ....... ขอสงวนชื่อน๊ะคับผมกลัวโดนฟ้องเดี๋ยวผมล้มละลาย “รบกวนขอบัตรประชาชนด้วยครับ” พอจบประโยคนี้เท่านั้นแหละคับ ทุกอย่างรอบตัวเขาเหมือนหยุดหมุน ประดุจดั่งเขากำลังถูกขอร้องให้ทำหมันยังไงไม่ทราบ “ทำไมต้องให้บัตรประชาชนด้วยล่ะคับ มีข้อมูลผมอยู่แล้วนี่คับ” น้าน มีหัวหมอมาด้วย แกจะไม่ยอมให้บัตรประชาชนครับ ต้องเรียนให้ทราบก่อนน๊ะครับว่าทุกโรงแรม(ในโลก) เวลาเช็คอินน์สิ่งที่ต้องขอสำหรับคนไทยคือ บัตรประชาชนและบัตรเครดิต กรณีที่ลูกค้าต้องการชำระค่าห้องเป็นบัตรเครดิตครับ และสำหรับชาวต่างชาติ ก็คือหนังสือเดินทางหรือ พาสปอร์ต ซึ่งมันก็เป็นสิ่งทีพวกคุณทุกคนต้องพกติดตัวอยู่แล้ว หรือจะเถียงว่าไม่พก (แต่ไม่แน่อาจมี) ต่อให้พี่แกไปพักโรงแรม 13 ดาว เขาก็ต้องขอบัตรประชาชนลงทะเบียนอยู่นั่นแหละครับ “ทำไมต้องให้ด้วย ผมไม่ให้น๊ะนี่มันสิทธิส่วนบุคคลน๊ะคุณ” เอา เอาเข้าไป นี่กูแค่ขอบัตรมึงถ่ายเอกสารมึงเอามาขีด ๆ สองทีแล้วเขียนสำเนาถูกต้องกันกูนำสำเนาบัตรของมึงไปสมัครบัตร อีอ้วน วีซวย มาสเตอร์กล้วย หรือ อเมริกันสแตนอัพ ก็ได้นี่ถ้ามึงกลัว แล้วมึงอ้างสิทธิส่วนบุคคลมาอีก นี่กูไม่ได้ไปบุกรุกที่ดินทำกินแถวบ้านมึงน๊ะนี่ “คือคุณผู้ชายครับ(โว้ย) มันเป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากเราต้องเก็บเป็นฐานข้อมูลเผื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน จะได้มีข้อมูลในการติดต่อคับ “ จริง ๆ อยากพูดให้มันเข้าใจง่าย ๆ น๊ะครับว่า เผื่อมึงเนี่ยมานอนแล้วเกิดตายห่.. ขึ้นมาเนี่ย กูจะได้รู้ว่ากูจะต้องส่งศพมึงไปที่ไหน หรือถ้ามึงเกิดประสบอุบัติเหตุ โดนพนักงานต้อนรับขับเครื่องบินชนแล้วเสียเลือดมาก ๆ เนี่ย เขาจะต้องให้เลือดกรุ๊ปอะไรกับมึง ถ้ามึงไม่มีกรุ๊ปเลือดจะได้ไปเอาเลือดหมู เลือดวัว มาให้ แต่ความคิดผม ๆ ว่าร้อยทั้งร้อย เวลาไปทำบัตรประชาชนแล้วเจ้าหน้าที่ถามว่าเลือกกรุ๊ปอะไร ทุกคนจะจำไม่ได้และไม่ใส่ไว้เป็นดี ไม่เว้นแม้แต่คนไว้ใจว่ามันต้องเป็นกรุ๊ปนี้ เพราะกลัวเค้าให้เลือดผิด (ซึ่งน่าจะเป็นไอ้นี่) ผมก็อธิบายอยู่นาน มันก็ยังไม่ให้ นี่ถ้าไม่เกรงใจว่าคนเยอะนี่ผมจะจุดธูปกราบมันเลยเนี่ย เอ หรือมึงเป็นแม้ว เป็นม้ง กะเหรี่ยงว่ะ กูเห็นคนไทยทุกคนเวลาขอบัตรประชนเค้าก็ยินดี ภูมิใจนำเสนอ หรือว่าในบัตรมันจะเป็นนางสาว แต่ตัวจริงเป็นนาย หรือตัวจริงเป็นนาย แต่ตัวจริงเป็นนางสาวกันแน่เนี่ย หลังจากผมพร่ำพรรณนา วิงวอน ขอร้อง ว่าขอกูเถอะ กูขอถ่ายเอกสารบัตรมึงนิดนึงน๊ะ แล้วกูจะไม่ยุ่งกับมึงเลย ไม่มารบกวนหัวใจ ไม่มาให้เห็นเลย อยู่ประมาณ 5 นาที มันก็ให้บัตรมาครับ แต่ให้มาแบบ งง ๆ จังหวะนั้นผมรีบตระครุบไว้แล้ววิ่งไปถ่ายเอกสารอย่างรวดเร็วพร้อมนำกลับมาคืนมัน สักพักก่อนไปเดินไปเกือบถึงลิฟท์และยังมีการหันมาถามอีก “ไม่เอาสำเนาบัตรผมไปทำอะไรน๊ะครับ” แหม กูก็กะว่าจะเอาไปแปะตามเสาไฟประกาศหาเจ้าของดูเหมือนกันว่ะ พอหลังจากนั้นมาไม่เกิน 20 นาทีครับ มีสาวใหญ่(มาก)วัยกลางคน ๆ หนึ่งเดินมาเช็คอินน์ “เช็คอินท์ค่ะ” เธอประกาศอิสรภาพมาแต่ไกล แต่ช่วงนั้นคนก็ยุ่งนิดนึงน่ะครับ หลังจากสุดเสียงทักทาย เธอก็ยื่นบัตรประชาชน โดยไม่ต้องร้องขอแบบไอ้นั่น มาให้ผมถ่ายเอกสาร ผมก็ถ่ายเอกสารไป ให้เธอลงทะเบียนไป ซึ่งในลำดับแล้วเธอจะต้องรอคิวอีก 4 คิว แต่เธอไม่คิดอย่างนั้นครับ ขณะที่เธอกรอกแบบลงทะเบียนเสร็จ แล้วก็รอผมทำเรื่องให้เธอ ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่ผมกำลังทำการเช็คอินท์ให้แขกที่มาก่อนเธออีกจากคิว 1 จนถึงคิวที่ 3 ซึ่งต่อไปกำลังจะเป็นคิวเธอ ทันนั้นปรากฏเสียงของชะนีนางหนึ่งร้องหาผัว เอ้ย ไม่ใช่ ร้องทักออกมาด้วยความไม่พอใจ “น้องค่ะ ไม่ทราบว่าที่นี่เนี่ย เค้าให้สิทธิแขกต่างชาติก่อนเหรอค่ะ” สิ้นเสียง ผมและแขกชาวต่างชาติหันไปมองเธอพร้อมกัน และทำหน้าไม่เข้าใจโลก อ้าว นี่มึงไม่ได้เถือกตาดูเลยเหรอว่ามึงน่ะอยู่ลำดับที่ 4 มึงมาที่หลังเขาเพียงแต่กูถ่ายเอกสารให้มึงก่อนเพราะไม่อยากให้มึงรอนาน แต่ไฉนเลยมึงจึงคิดได้ว่ามึงนั้นจักควรที่จะต้องได้รับการเช็คอินทันที” เรื่องนี้ผมไม่ยอมครับจึงตอบสวนไป “คุณผู้หญิงครับ คุณผู้หญิงมาลำดับที่ 4 น๊ะครับ ซึ่งเป็นโควตา สุดท้ายของการไปเล่น แชมป์เปี้ยนส์ลีก พอหมด มร. คนนี้ก็ถึงคิวคุณผู้หญิงน๊ะครับ” รู้มั้ยครับเธอประชดผมว่าไง “อ้าว เหรอค่ะ พี่ก็นึกว่าฝรั่งมาก่อนได้ก่อนเห็นเค้ามาหลังพี่” โอ้ แม่เจ้า หน้าด้านมากครับ เพราะตอนเธอมาฝรั่งคนนี้เค้ารอคิวอยู่เป็นคนที่ 2 ตั้งนานแล้ว แต่ทำไมมึงไม่เห็น หรือกูต้องไปซื้อบิ๊กอาย ตาควายมาใส่ให้มึงดู สิ้นเสียงเธอก็เชิดหน้า (คอแทบหลุด) เดินจากผมไป เท่านั้นแหละครับความหมั่นใส้ผมจึงเกิด ผมเดินไปบอกเธอเลยครับ “พี่ครับห้องพี่ได้บ่ายสองโมงตามเวลาเช็คอินท์ครับ ยังไงเดี๋ยวบ่ายสองติดต่อรับกุญแจเลยน๊ะครับ” สิ้นเสียงผมก็เดินหนีมาทำงานต่อ ปล่อยให้เธอ งง เป็นชะนีตาแหกอยู่นั่นแหละคับ ครั้นเธอจะเดินมาถามก็เข้าไม่ถึงผมแล้วเพราะแขกล้อมเยอะ ฮิ ฮิ สะใจ ตอนนั้นแค่เวลา 10 โมงเช้าเองครับ จริง ๆ ห้องก็สะอาดแล้วล่ะ แต่โดนข้อหาหมั่นใส้นิ่ครับ แต่ผมก็ให้ห้องเธอไปตอน 11 โมงครับ ไม่อยากแกล้งมากเดี๋ยวชะนีป่วย..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น