15/05/2010
สุดยอดครับวันนี้เจอแขกกวนตี... มาก ๆ ถึง 2 เคสด้วยกันครับ สืบเนื่องมาจากสถานการณ์ที่วุ่นวายมากมายก่ายกองในเขตกรุงเทพฯ เมืองหลวงของเรา ทำให้อานิสงฆ์เกิดกับโรงแรมในต่างจังหวัดที่ผมทำงานอยู่อย่างแร้งงงงง ครับ เพราะไม่รู้ว่าบรรดาแขกเหรื่อ ทั้งรับเชิญ(จองมา) กับแขกที่ไม่ได้รับเชิญ (ไม่ได้จองมา ภาษาโรงแรมเรียก Walk-In) มาจากไหนมารู้ครับ เยอะมากกก ถึงขนาดที่ว่าก้มหน้าทำงานอยู่แป๊บเดียว โผล่ขึ้นมาอีกที อ้าว นี่กูอยู่ในมหกรรมแกรนด์เซลส์ในห้างหรือวะเนี่ย นี่ห้องกูไม่ได้แจกฟรีน๊ะโว้ย และในจำนวนแขกที่มีอุปการคุณที่มาอุดหนุนประดุจดั่งมารับของแจกฟรีนั้น ปรากฏร่างเงาของควายตัวหนึ่งครับ เดินเขาโง้งเข้ามาหาผมจากรูปพรรณ สัณฐาน แล้วคาดเดาได้ว่า มันเป็นควายต่างชาติที่มีภรรเมียเป็นสาวไทยเราเนี่ยแหละครับ “สวัสดีครับ ผมต้องการห้องครับ ผมจองมา” อ้าว พูดไทยได้ด้วย นี่ ไม่ธรรมดาน๊ะเนี่ยควายตัวนี้ “ครับผม เดี๋ยวผมขอชื่อด้วยน๊ะครับ” ผมรีบขอรายชื่อเพื่อมาค้นหาในระบบว่ามีจองมาจริงหรือเปล่า “ผมชื่อ......(ขอสงวนชื่อควายตัวนี้น๊ะครับ รู้แต่ว่ามันเขายาวมาก)” สิ้นเสียงมัน ผมก็ค้นหาว่ามันมีการจองมาจริงหรือเปล่าเป็นเวลานานมากครับ ประมาณเกือบ 10 นาที จนผมเริ่มแน่ใจแล้วครับว่าควายตัวนี้แม่งมั่ว แน่ ๆ เลย “ขอโทษน๊ะครับ ผมไม่เจอชื่อคุณในระบบ ไม่ทราบว่าจองมาเมื่อไหร่ครับ” ทันที่ที่มันได้ยินว่าผมหาชื่อมันไม่เจอเท่านั้นแหละครับ เขามันสะบัดขวับมาทางผมทันที “ทำไมจะไม่เจอ ผมจองมาแล้วนี่จองเมื่อกี้เอง” ฮึ เจริญแหละครับ มึงจองเมื่อกี้ จองกับเว็บไซต์ไหนก็ไม่รู้ ปกติถ้าจองผ่านเว็บไซต์อื่นเขาจะต้องรอให้รายการจองลิงค์มาเข้าระบบของโรงแรมก่อน ไม่ใช่หมายความว่าจองปุ๊บได้ปั๊บน๊ะครับ “เอาอย่างนี้น๊ะครับ งั้นเดี๋ยวช่วยลงทะเบียนก่อนเดี๋ยวผมหาห้องพักให้ก่อนแล้วผมจะตามเรื่องให้อีกทีครับ” พูดจบผมก็ยื่นปากกาพร้อมใบลงทะเบียนให้ “มันใช้กีบเท้าหยิบไปพร้อมหน้าตาไม่พอใจ แต่หญิงไทยเรานี่แหละครับตัวดี แทนที่จะช่วยกันอธิบาย เธอมองผมตั้งแต่หัวจรดทีนเลยครับ ประมาณว่าผมทำผิดมาก ผิดที่ซุกหุ้น ผิดที่ไม่ยอมตั้งชื่อลูกหมีแพนด้า และอาจจะผิดถึงขั้นที่เมาแล้วไม่ยอมขับ โทษฐานที่จำมันสองคนซึ่งเป็นคนสำคัญที่พึ่งมาที่นี่ไม่ได้ โอ้โห สายตาเหยียดหยามมากครับ ถ้านึกไม่ออกให้นึกถึงภาพ พจมานถูกตัวอิจฉา(ผมจำไม่ได้ชื่ออะไร) มองเยี่ยงนั้นเลยแหละครับ นี่กรูต้องตกอยู่ในสภาพนั้นหรือนี่แล้วชายกลางที่ไหนจะมาช่วยกรูว่ะ พลันจากที่มันหยิบปากกาไปครับ มันไม่ลงทะเบียนครับ มันเอาไปหมุนเล่น โอ้โห ไอ้เว..ร นี่ คนอื่นรอคิวอีกตั้งเยอะ มึงมาหมุนปากกาให้กรูดูทำลูกสาวคุณยายมึงเหรอ มันไม่เซ็นไม่พอครับมันยังหันกลับมาบอกอีกครับ “ผมเคยมาพักแล้ว มีประวัติ ไม่เห็นต้องลงทะเบียนใหม่เลย” ปรี๊ด เลยครับผมทีนี้ โง่แล้วเสือกอวดฉลาดอีก กะอีแค่มึงหยิบปากกามาเซ็นเนี่ยจะเป็นจะตายเลยหรือไงก็ไม่ทราบ แล้วที่บ้าน สามีแม่มึงไม่บอกเลยหรือว่ามาทุกครั้ง ทุกคนเค้าก็ลงทะเบียนใหม่ทุกครั้ง ทุกคน ใครเค้าจะเก็บประวัติมึงล่ะไอ้ควา..ย เอ้ย มึงสำคัญขนาดนั้นเลยหรือไง ผมนี่โมโหมากจนมือสั่นครับ คิดว่าคงไม่ให้เช็คอินน์แล้วครับ จะเชิญออกไปโรงแรมอื่นเลยครับ มันคิดได้ไงครับ ลงทะเบียนครั้งเดียวใช้ได้ทั้งชีวิต อย่างงั้นมึงก็จ่ายครั้งเดียว ใช้ได้ตลอดเลยมั้ยล่ะสาดดด ขณะที่บรรยากาศมาคุอยู่นั้น หัวหน้าผมก็เดินมาแกเห็นท่าไม่ดีเลยรับเรื่องไปจัดการต่อครับ หลังจากนั้นเป็นไงผมไม่ทราบเพราะผมเข้าไปสงบสติอารมณ์ข้างในหลังจากที่ยืนเถียงกับควายตัวพ่ออยู่นาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น