วันนี้เจอเคสที่หน้าด้านที่สุดในโลก กระเบื้องห้าห่วงยังเรียกพี่เลยอ่ะ เรื่องมีอยู่ว่าประมาณ 5 โมงเย็นของวันนี้มีสามีภรรยาคู่หนึ่งมาเช็คอินท์ครับ “น้องค่ะ พี่ต้องการเปิดห้องค่ะ” อ่ะนี่ครับกุญแจ เอ้ย ไม่ใช่ “แฟนพี่นอนคนเดียวค่ะพี่ไม่นอน” เธอแสดงเจตนารมได้แจ่มแจ้งมากครับ “ได้ครับพี่ราคาวันนี้อยู่ที่ประมาณ 1,600 บาทครับรวมอาหารเช้า (ซึ่งปกติมึงก็ต้องกินอยู่แล้วล่ะ) “ลดหน่อยไม่ได้เหรอค่ะน้อง” ฮึ มันมาแล้วครับลูกอีช่างต่อ นี่มึงคิดว่ามึงซื้อผักอยู่ปากคลองตลาดหรือไง โรงแรมกูก็ป้ายโชว์เบ้อเร่อเลยน๊ะว่า Hotel ไม่ใช่ Market ตามึงไม่ดีหรือว่ากูติดป้ายผิดวะเนี่ย ต่อกันอยู่นานคับ นานมากเจ๊แกต่อจนลิงหลับคับ จนพนักงานผมไปกินข้าวจนกลับมาแล้วยังต่อไม่เสร็จเลยครับนี่ถ้าหากทางออกไม่ได้มันคงยืนต่อผมไปอีกนานเท่านานเลยครับ ผมนี่อยากจะบอกเจ๊แกจริง ว่า นี่มึงจะเอาหรือไม่เอา ถ้ามึงจะเอาถูกก็นู้นเดี๋ยวกูกางเต๊นท์สนามหญ้าให้ นั่นแหละถูกโคตร มึงจะนอนตรงไหนเลือกปูเอาเลยน๊ะ แต่ผมก็ยังอุตส่าห์เสนอทางออก(แบบไม่เต็มใจ)ให้เธอน๊ะครับ “พี่ครับพอดีเรามีราคาที่ไม่รวมอาหารเช้าที่ถูกกว่าให้น่ะครับสนใจมั้ยครับ” พอได้ยินว่ามีราคาที่ถูกกว่า อีนี่ ตาโตเป็นไข่ห่านเลยครับ แทบจะถลนออกมานอกเบ้าเลยทีเดียว แต่มันเป็นทางออกสุดท้ายแล้วอ่ะผมคิดในใจ “แล้วราคาที่ไม่รวมอาหารเช้านี่เท่าไหร่ค่ะ” น้าน เริ่มแสดงออกมาแล้วครับ ธาตุแท้ของเธอ “อ๋อ ราคาไม่รวมอาหารเช้าก็ประมาณ 1,200 บาทครับ” โอเคค่ะงั้นพี่ขอห้องนึง 5 คืนไม่รวมอาหารเช้าค่ะ ในที่สุดเธอก็ตกลงจองห้องพักกับผม “เดี๋ยวขอบัตรเครดิตด้วยครับพี่” ผมขอบัตรเครดิตเธอมาชำระค่าห้องแต่เชื่อมั้ยครับผมรูดบัตรเธอ 3 ใบ ๆ ละ 5 ครั้ง ไม่ผ่านเลยสักใบ โอ้แม่เจ้า เป็นไปได้ไงท่าทางก็ออกจะดูดีมีสถุนรุนชาติ “เอ่อ ขอโทษครับคุณผู้หญิงบัตรรูดไม่ผ่านครับ” ผมแจ้งเธอกลับไปด้วยน้ำเสียงสุภาพแกมเซ็ง นิด ๆ พร้อมเป็นห่วงว่า มึงจะชักดาบกูมั้ยเนี่ย “เป็นไปได้ยังไงคะน้อง เมื่อกี้พี่ยังใช้อยู่เลย เครื่องน้องมีปัญหาหรือเปล่าค่ะ” ดูครับดู ๆ คนเรา ผมอุตส่าห์ไม่พูดว่าเงินมันไม่พอจ่ายโว้ยในบัตรมึงน่ะแล้วน๊ะเนี่ย อุตส่าห์เลี่ยงไปใช้คำว่าขอบัตรใหม่แล้วน๊ะ เสือกมาประจานตัวเองอีก ไม่เป็นไรอ่ะจัดให้ “คืออย่างนี้ครับ เครื่องแจ้งว่าบัตรวงเงินไม่พอจ่ายครับ ทั้ง 3 ใบเลยครับที่ไม่ผ่าน ไม่ทราบพอมีบัตรอื่นหรือเงินสดแทนมั้ยครับ” เงียบกริบเลยครับทีนี้บรรยากาศป่าช้ามาเยือน เหมือนรู้ตัวเองว่าเพิ่งเอาตังค์ไปบริจาควงไพ่มาแล้วเสือกลืม เลยมารูดต่อ “อ่ะไม่เป็นไรใช้บัตรของแฟนพี่ล่ะกัน” งานเข้าละคับไอ้ผู้ชาย มึงพากรูมานอนนี่ยังเสือกให้กรูจ่ายอีกนี่กูยืนอยู่เฉย ๆ น๊ะเนี่ย ถ้าผมเป็นไอ้ผู้ชายนี่คงเซ็งน่ะคับ แม่งเอ้ยพากรูมานอนทำเป็นจัดการดิบดี สุดท้ายกรูก็จ่าย หลังจากชำระเงินเสร็จพอดีแกมีเด็กมาด้วยครับ แต่คิดว่าไม่น่าจะเป็นเด็กธรรมดา คงเป็นเด็กที่เผลอกินควายเข้าไปทั้งตัวครับเพราะตัวแมร่งใหญ่มาก รอบเอวประมาณสามคนโอบได้ ผู้เข้าพักถ้ารวมตัวแกกับแฟนแกก็ 4 คน ซึ่งมันเกินจำนวนแขกที่โรงแรมอนุญาติให้เข้าพัก “โทษน๊ะครับไม่ทราบว่าพักกี่ท่านคับ “อ๋อ พี่นอนแค่ 2 ชม.เดี๋ยวพี่ก็ไปแล้วค่ะ แฟนพี่อยู่คนเดียว” จำไว้น๊ะครับ มันบอกแฟนมันอยู่คนเดียว พอผมขึ้นไปส่งแล้วมันเห็นห้องเท่านั้นแหละครับมันเสือกหลุดปากออกมาคับ “เดี๋ยวลูกนอนข้างล่างก็ได้เนอะ” ฮึ อีกห่..รากเอ้ย ไหนมึงบอกนอนคนเดียวไง แล้วไอ้หมูสองตัวนี้มึงจะให้มันนอนกับพื้น มึงบอกมาตั้งแต่แรกกูก็ไม่เอามีดจี้คอมึงหรอก เสือกโกหกอีก ผมไม่พูดอะไรคับเดินกลับลงมาดังเดิม จากนั้นประมาณ 3 ชั่วโมงผ่านไปครับ เธอลงมาหน้าล็อบบี้ “น้องค่ะ พี่ขอผ้าปูที่นอนหน่อยได้ไหมค่ะ” แว้บแรกที่สบสายตาและจบประโยคคำพูดมันควายยังคิดได้เลยคับว่ามันจะเอาไปทำอะไร มันจะเอาไปปูนอนคับ ปูนอนในห้อง ๆ ที่มันบอกว่าแฟนมันนอนคนเดียวนั่นแหละครับ อยากจะย้อนถามจริง ๆ จะเอาไปทำอะไรคับพี่ แฟนพี่นอนคนเดียวไม่ใช่เหรอครับ หรือพี่จะเอาไปห่อตัวพี่แล้วฝังครับ หมั่นใส้ครับ หมั่นจริง ๆ บอกเราแต่แรกว่าอยู่กันหมดจะไม่ว่า นี่โกหกแล้วเสือกหน้าด้านอีก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น