ช่วงนี้เฮียหายไปนาน เพราะกำลังจะเปลี่ยนสายงานอาจยุ่ง ๆ แต่รักทุกคน
เริ่มต้นมา ณ บ่ายวันหนึ่งที่บรรยากาศดีดนตรี (Lobby) เพราะ (ฟังมาเป็นปีและแม่งก็เปิดวนไปวนมาเพลงเดิมจนจะร้องได้และเนี่ย) มีโอป้านางหนึ่ง Import มาจากแดนวิสกี้ เดินตรงเข้ามาเช็คอินท์สารภาพจากใจแจ้ว่าตอนแรกที่เฮียเห็นเนี่ยนึกว่าเป็น "มิสอีนี่เยอะเว่อร์ (มิสสะรี่ชอปเป้อ)" เพราะนางสำรวจตั้งแต่ปากทางเข้าโรงแรม ลานจอดรถ ล็อบบี้ เคาน์เตอร์เช็คอินท์ ลิฟท์ โซฟาหน้าล้อบบี้ สายตานางเหมือนคุณครูที่ตรวจนักเรียนผิดระเบียบก็ไม่ปาน มาถึงก็ตรงดิ่งควัก booking ที่จองมาจากเว็บพี่ด้าให้น้อง G.S.A ทันที น้อง ๆ พนักงานก็ต้อนรับขับสู้กันสุดฤทธิ์ทั้งผ้าเย็น เวรกรรมดริ๊งค์ พูดจาทักทายด้วยสัญชาติญาณที่เต็มเปี่ยมไปด้วยใจรักงานบริการ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือท่าทีที่นิ่งและเงียบเฉยเมยปานว่า "อย่ามายุ่งกับกรู กรูอยากอยู่คนเดียวเงียบ ๆ" อ่ะ ไม่ว่ากันเพราะเราก็ทำตามหน้าทีอยู่แล้วจากนั้น G.S.A ด้วยความที่ตอนนั้นไม่ยุ่งมากก็ Escort นางขึ้นไปส่งที่ห้องแล้วก็ลงมา
ประมาณ 20 นาทีผ่านไปมีสายจากห้องนางโทรตรงแบบไม่บอกผ่านลงมาหน้าล็อบบี้ว่า "Can I see the Manager?" จังหวะนั้นเอง เฮียเป็นคนรับสายจึงรู้ได้ทันทีว่า "หมีงานเข้า หมีงานเข้า หมีงานเข้า แน่ ๆ กรู" Yes, I'am" เฮียก็ประกาศตัวเสียงดังฟังชัดแล้วนางก็บอกว่า "I will go down to see you" นั่น สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์คงกลัวไม่ได้ข้อมูลที่ชัดเจนป้าแกอยากจัดเต็มแบบเห็นชัด Full HD TV 360องศาฟาเรนไฮต์กันเลยทีเดียว จริง ๆ อยากอำนวยความสะดวกป้าโดยการ complain ผ่าน Skype หรือ Line VDO call ก็ได้แต่ดูจากอาการแล้วคงยากแท้หยั่งถึง แล้วสักพักแกก็ลงมาพร้อมกับกระดาษ A4 ประมาณ 3 แผ่น
แกเรียกเฮียไปดูและอธิบาย (จริง ๆ ก็ด่าแหละ) ว่า "ทำไมล็อบบี้ยูไม่เหมือนในรูปเลย ห้องชั้นก็ไม่เหมือน, สระว่ายน้ำเมื่อกี้ชั้นเดินไปก็ดูแคบ ห้องพักที่ชั้นได้มันดูแคบกว่าในรูปอีก ทำไมในรูปมันดูกว้าง (ทั้ง ๆ ที่ในเว็บก็บอกขนาดไปแล้วเรียบร้อย), ทำไมสระน้ำยูในเว็บมันดูกว้างกว่าของจริง (ซึ่งในเว็บก็บอกไซส์เรียบร้อยแล้วเหมือนกัน) และสุดท้าย "ทำไมพนักงาน (คนที่อยู่ในเว็บ) ไม่มา welcome ชั้น เค้าไม่ได้ทำงานที่นี่หรือไง เธอเอาคนที่ไม่ใช่พนักงานมาโปรโมทโรงแรมเธอเหรอ" อึ้งส์ครับ อึ้งแดกส์อยากร้องเพลงพี่ อ้น ศรีพรรณอีกรอบ "พูดไม่ออก ไม่ได้โกรธ ฉันคงส่งยิ้มให้เท่านั้น แต่มีคำเป็นล้านคำอยู่ข้างใน" พอจับประเด็นเด็ก 8 สี ได้แล้วเฮียก็เริ่มอธิบายว่า
รูปที่ใช้ในการโฆษณานี่มันคือการทำ Photo Shooting ซึ่งเราก็ระบุไว้แล้วว่าใช้เพื่อการโฆษณา ส่วนขนาดเราก็บอกเรียบร้อยแล้วว่าเท่าไหร่ แล้วพนักงานเนี่ยเค้าเข้ารอบอื่นอยากเจอเดี๋ยวจัดให้ไม่มีปัญหา แต่ก็อย่างว่าเหมือนป้าแกจะมีปัญหาและก็ยังไม่ยอมรับความจริง พร้อมยืนยันว่าโรงแรมเนี่ยเป็นพี่ใหม่ เจริญปุระ (หรือพี่ติ๊นาไม่รู้) ว่า "ผิดไปแล้ว มึงผิดไปแล้ว แต่ก็ยังยืนยันว่าฉันไม่ได้ตั้งใจ" คือยังไงก็มั่นใจว่าแกถูกโรงแรมอ่ะผิดและจะเอาห้องแบบรูปให้ได้ อ่ะเพื่อความสบายใจเฮียเลย offer ให้ (คือยังไงไม่ว่าเราจะถูกหรือไม่จำไว้ตลอดชีพในงานบริการว่า ถ้าแขกบอกว่าผิดมึงต้องผิดเสมอ T__T ) ย้ายห้องมั้ย แล้วก็พาไปดูห้องใหม่คราวนี้เข้าไปดูนิ่ง ๆ แล้วก็บอกว่า "Ok ชั้นย้ายก็ได้แต่จะขออยู่ก่อนนะสองคืนถ้าชั้นไม่พอใจชั้นอาจจะย้ายไปห้องอื่นนะ" โอ้ว์พระเจ้า "ที่สุดของแจ้" อีกแล้ว เฮียก็บอกนะว่า "มันย้ายไม่ได้หรอกเพราะห้องเต็มมันติดวันหยุด" แต่เจ้แกก็ยืนยันว่าถ้าไม่พอใจต้องย้ายให้แกแต่วันนี้ขอย้ายก่อน อ่ะ ก็ว่ากันไปแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อนแล้วก็ลง Log Book ไว้เตือนสติ Manager รอบต่อ ๆ ไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น