ลาง หลอก หลอน

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนช่วงที่ผมเริ่มต้นทำงานโรงแรมที่แรกที่หัวหินครับ เรื่องก็มีอยู่ว่า ผมไปสมัครงานกับโรงแรมเปิดใหม่แห่งหนึ่งที่หัวหิน ตามเจตนารมของพ่อของผมที่ต้องการให้ลูกทำงานโรงแรม แต่ลูกเนี่ยโคตรเกลียดงานโรงแรมเลย (แต่ก็ทนทำมาได้น๊ะตั้ง 3 ปี ตกลงมึงไม่ชอบตรงไหนวะ) แล้วตำแหน่งที่ผมได้เนี่ยครับเป็นตำแหน่งที่เหนือความคาดหมายอย่างแรง คือไม่คิดว่าคนหน้าตาบ้าน ๆ ตัวดำ ๆ ภาษาอังกฤษก็งู ๆ ปลา ๆ อย่างผมจะได้มาทำงานในตำแหน่ง G.S.A. หรือ Guest Service Agene หรือ Reception แต่จะเรียกอะไรก็ช่างหน้าที่หลักของคุณก็คือ “โดนแขกด่าเวลาไม่พอใจ แล้วจากไปพร้อมกับใบคอมเพลน” คือตอนแรกที่ฝ่ายบุคคลโรงแรมนี้โทรมาเรียกผมเนี่ย เค้าจะให้ผมไปเป็นเบลบอยครับ แต่ด้วยความมั่นใจในหน้าตา(ตรงไหนวะ)ของตัวเองผมเลยตอบปฏิเสธเขาไปพร้อมกับยื่นข้อเสนอปรองดองไปยังโรงแรมว่า ผมอยากเป็น ฟร้อนท์ ครับ ถ้าไม่ได้ผมไม่ทำ น่าน ฟังดูมั่นใจมั้ยครับ ไม่ได้คิดเล้ยว่ามึงกำลังมาของานเค้าทำน๊ะเนี่ย และเพราะมั่นใจในภาษาของตัวเองมาก ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นยังทำงานอยู่บริษัทกำจัดแมลง ภาษาอังกฤษก็งู ๆ ปลา ๆ อาศัยว่าคนอื่นในบริษัทพูดไม่ได้ผมพูดได้อยู่คนเดียวผมก็เลยดูดีขึ้นมาเลยทีเดียว สักพักฝ่ายบุคคลก็โทรมาใหม่ครับและตอบตกลงรับผมเข้าทำงานในตำแหน่ง ฟร้อท์ โดยมิได้นัดหมาย วันแรกที่มาเริ่มงานครับ ผมก็ขึ้นไป ออนฟลอร์ เจอเพื่อนสาว 2 คน เพื่อนชาย (ไม่แท้) อีก 1 คน ทุกคนมองแล้วคิดเป็นเสียงเดียวกันว่า “หน้าอย่างนี้มาเป็น ฟร้อนท์ได้ยังไงวะ” (อันนี้แอบถามมันตอนสนิทกันแล้วน๊ะครับว่ามันคิดยังไงที่เห็นผมครั้งแรก) ทีนี้พอผู้จัดการแกขึ้นมาเห็น แกคงทนดูไม่ได้ครับเลยเดินมากระซิบข้างหู “เดี๋ยวเรากลับไปบ้านก่อนน๊ะ แล้วคืนนี้ 2 ทุ่มค่อยมาใหม่” ฟังแล้วขนลุกซู่เลยคับ แว้บแรกนึกว่า อ้าว หน้ากูแย่ถึงกะต้องไล่กรูออกเลยหรือ แต่พอบอก 2 ทุ่มมาใหม่ ความคิดเปลี่ยนครับ“เอ๊ะ คิดอะไรกับกรูป่ะเนี่ย ตูดกูดึงดูดขนาดนั้นเลยหรือนี่” ผมเลยต้องกลับบ้านไปนั่งทำใจก่อนครับ ก่อนกลับก็แวะร้านหนังสือ ซื้อมันทุกอย่างครับ หนังสือเกี่ยวกับโรงแรม อะไรที่มีคำว่าโรงแรมกูซื้อหมด หนังสือ ททท. หนังสือ อสท. หนังสือ กทม.หนังสือ สปช. ที่มีคำว่า โฮเทล กับโรงแรมผมกวาดเรียบครับ ตอนคิดเงินคนขายยังถาม “น้องจะไปสมัครไกด์หรือคะ” ถ้าไม่รีบนี่จะตอบกลับแล้วเนี่ย “โทษน๊ะคับ กรูลูกคนโตไม่มีพี่โว้ย” แล้วกลับมานั่งอ่านที่บ้านอย่างตั้งอกตั้งใจตั้งใจมากถึงขนาดก่อนอ่านกินกระทิงแดง 2 ขวดเลยครับ หนังสือกองในห้องผมเต็มเตียง ขนาดที่พ่อกลับบ้านมาเห็นนึกว่าลูกตัวเองจะสอบไกด์ทีนี้งานเข้าซิครับ กระทิงแดง 2 ขวด ตามันก็ค้างจะหลับก็หลับไม่ลง ดีด มันทั้งวัน ไอ้ครั้นจะนอนพักรอไปทำงานตอนดึกก็ไม่ต้องพักมันและ พอ 2 ทุ่ม ผมแต่งตัวอีกครั้งไปที่โรงแรมแต่เที่ยวนี้ไม่เจอ ผจก.แล้วครับ เจอแต่เพื่อนรอบบ่าย ผจก.แกเขียนโน้ตไว้ให้ผมว่าให้อยู่ตั้งแต่ 2 ทุ่ม จนถึง 6 โมงเช้า แล้วกลับ แล้ววันต่อไปให้มาเข้างาน 4 ทุ่ม เลิก 7 โมง ตามเวลาฟร้อนท์รอบดึก ตอนแรกก็โอเคพอทำใจได้ครับอยู่คนเดียวแต่พอห้าทุ่มปั๊บเพื่อนรอบบ่ายผมกลับหมดแล้ว งานเข้าเลยครับทีนี้ คิดสภาพน๊ะครับ โรงแรมเปิดใหม่ยังไม่เสร็จ 100 % พื้นที่ส่วนใหญ่ของรีสอร์ทครอบคลุมไปด้วยต้นไม้ บ่อน้ำ พุ่มไม้ แสงไฟสลัว ๆ พระเจ้านี่มันโลเกชั่นหนังผีดี ๆ นี่เอง ผมต้องนั่งอยู่ล็อบบี้ที่เป็นห้องโถงคนเดียวโดยมีบันได 2 ข้าง เป็นจุดสยองครับ คือไม่รู้ว่าจะมีอะไรโผล่ขี้นมาเมื่อไหร่ช่วง สี่ทุ่ม ถึง ตี 3 นี่ยังไม่เท่าไหร่ครับ พอเข้าตี 4 ไอ้หมาเวรข้าง ๆ โรงแรม เสือกหอนอีก หอนตัวเดียวไม่พอแม่งหอนประสานเสียงเป็นโอเปร่าเลยมึง ทีนี้ครับ ใจผมน๊ะแว้บไปอยู่ตาตุ่มเลยครับ สักพักมีเสียงเดินขึ้นบันไดมา โอ้โห หนักกว่าเก่าอีกครับทีนี้ ดราม่ามากฉากนี้ นี่ถ้าโผล่ขึ้นมาแล้วไม่มีหัวกูจะทำยังไงดีเนี่ย จะวิ่งหนีก็เฮ้ย เดี๋ยวโดนไล่ออกจากงานข้อหาวิ่งหนีผีทิ้งล็อบบี้กลับบ้าน จะขอหวยก็ เฮ้ย มาแต่หัวแล้วกูจะพูดกับอะไรเนี่ย เอาไงดีหว่า เอาไงดีหว่า ตัดสินใจครับ หลับคาล็อบบี้แม่งเลย จนถึงประมาณตี 5 รปภ.มาเรียกว่าเช้าแล้วครับน้องเมื่อคืนพี่ไปตรวจหน้าล็อบบี้เห็นหลับอยู่เลยไม่กล้าเรียก พี่อยู่กะดึกน๊ะเดี๋ยวเราคงเจอกันบ่อย นั่นแหละครับผมเลยตื่นรีบล้างหน้ากลับบ้านนอนเลยครับ แต่วันหลัง ๆ มาก็ชินครับเพราะชอบอยู่คนเดียวมันเงียบดีไม่วุ่นวายบางทีพี่ รปภ.ก็มาเล่าเรื่องผีให้ขนลุกบ้าน ไม่รู้แกเป็นบ้าอะไรหรือเป็นส่วนหนึ่งในรายละเอียดงานที่แกต้องรับผิดชอบ แม่งเล่าได้เล่าดี เล่าแม่งทุกวัน คนอะไรแม่งเจอผีเยอะกว่าเจอเมียอีก แต่ก็ยังดีครับทะเลาะกับผียังดีกว่าเจอแขกงี่เง่า