เมื่อก่อนผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะต้องมาทำงานบริการ เพราะตั้งแต่เรียนจบมหาลัย สิ่งที่ผมมุ่งมั่นและอยากเป็นที่สุดคือ Sale ครับ ผมชอบที่จะขับรถไปนู้นมานี่ ไปเจอคนนั้นคนนี้ ขายได้บ้างไม่ได้บ้างก็แล้วกันไป แต่คนที่เปลี่ยนชีวิตผมก็คือพ่อสุดที่รักของผมนี่แหละครับ พลันจากที่แกเรียกผมไปนั่งคุยอย่างเป็นจริงเป็นจัง หลังจากที่เคยเกริ่นคุยเล่น ๆ หลายครั้งแล้วว่าอยากให้ลูกทำงานโรงแรมเหมือนตัวเอง ครั้งนี้เป็นครั้งที่ผมลำบากใจที่สุด ลำบากใจเหมือนประมาณว่าจะเลือก อั้ม หรือ แพนเค้ก อย่างนั้นเลยทีเดียว และท้ายที่สุดผมก็ตัดสินใจตอบแทนพระคุณพ่อของผมด้วยการก้าวเข้ามาสู่งานโรงแรม อาชีพที่ใครหลายคนใฝ่ฝันอยากจะทำและคนในอยากออก คนนอกอยากเข้า
ตลอดระยะเวลาที่ผมทำงานโรงแรมตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงปัจจุบัน มีสิ่งหนึ่งที่สามารถบอกกับพวกผู้คนที่อยากจะเข้ามาสู่อาชีพนี้ได้อย่างหนึ่งเลยว่า "อย่าคิดทำงานโรงแรม ถ้าคุณยังไม่พร้อมที่จะถูกด่าอย่างไร้เหตุผล" "ถ้าคุณยังไม่พร้อมที่จะต้องเป็นฝ่ายผิด ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าคุณนั่นแหละที่ถูก" "ถ้าคุณยังไม่พร้อมที่จะต้องกลับบ้านหลังเวลาเลิกงาน 3-4 ชั่วโมงขึ้นไป" หยุดแล้วหาอาชีพใหม่เถอะครับ เพราะไม่เช่นนั้นคุณก็อยู่ไม่ทนแน่ ๆ Confirm ถ้าไม่เชื่อลองอ่านจากประสบการณ์ที่พบเจอแขกหลาย ๆ แบบ ทั้งแบบน่ารักมากกกกจนอยากจะกระโดดกอดสักที พูดอะไรก็เข้าใจไปหมด หรือแบบงี่เง่าสุด ๆ อธิบายยังไงก็ไม่เชื่อ ประมาณกินหญ้าเป็นอาหาร ยังไงลองติดตามกันดูน๊ะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น